CaniCo

Help! Mijn hond is angstig… 3 tips om veiligheid te creëren

Wist je dat sommige honden flink schrikken van vreemden? Ze gaan zich verstoppen, trillen of zelfs grommen om hun afstand te bewaren. En dat terwijl wij dol zijn op sociale honden die iedereen met kwispelstaart begroeten. Niet elke hond is echter sociaal. En niet elke hond houdt van veel contact. Mensen kunnen introvert, extravert of ambivert zijn. Dat is net zo bij honden. 

Het is in de eerste plaats dus aan te raden je hond goed te leren kennen. Vertoont je huisdier zich regelmatig angstig bij nieuw sociaal contact? Zorg er dan voor dat je hond zich veilig kan voelen en dat je viervoeter op eigen tempo kan wennen aan nieuwe, spannende of sociale situaties. Hoe kunnen we in de tussentijd onze angstige honden op hun gemak stellen? Met deze drie tips beperk je angstig gedrag en creëer je een veilige omgeving voor je huisdier. 

De oorzaken van angstig gedrag

Laten we eerst en vooral de oorzaken van angstig gedrag bij honden onder de loep nemen. Ze kunnen namelijk zeer divers zijn. Sommig angstig gedrag is  genetisch bepaald, waarbij je hond simpelweg voorbestemd is om snel bang te reageren. Verder kan een gebrek aan socialisatie als pup invloed hebben op het gedrag van een volwassen hond. Ook nare of traumatische ervaringen uit het verleden kunnen angstig gedrag opwekken. Belangrijk is om te achterhalen waarom jouw hond zo bang is. Hierna kun je met gepaste maatregelen optreden.

Tip 1: Blijf zelf ontspannen 

Als baasje is het belangrijk om zo ontspannen mogelijk te blijven wanneer er vreemden in de buurt zijn. Zodra jij gespannen bent, voelt je hond dit. Geef je huisdier ook tijd om te wennen. Wees geduldig en volg het ritme van je hond. Het is hierbij cruciaal om nooit te forceren, want dan kan je angstmusketier nog meer in de stress schieten. Jij wordt op feestjes waar je niemand kent ook niet graag gepusht om meteen praatjes te maken. Je kijkt het liefst eerst wat rond, om vervolgens op eigen tempo een gesprek aan te knopen. Zo is het net bij je hond. 

Tip 2: Creëer een veilige plek

Een veilige plek voor je hond creëren is van groot belang. Krijg je (vaak) bezoek over de vloer? Hou er dan rekening mee dat je huisdier hier misschien niet zo van houdt. Voorzie in dat geval een rustige plek voor je hond. Het hoeft niet ingewikkeld te zijn:  een prikkelarme kamer, een fijne bench of een eigen plekje met een favoriet speeltje, wat kauwmateriaal of een dekentje volstaat. 

Tip 3: Stel bezoekers op de hoogte

Tot slot is het belangrijk om je gasten te instrueren om je hond te negeren en vooral niet te aaien tijdens bezoek. Laat de hond gewoonweg met rust. Een blik of aanraking doet de stresshormonen bij een angstige hond immers meteen de lucht in schieten. Is de stress of angst uitermate hoog en maakt het je ongerust? Een gesprek met een dierenarts of hondengedragstherapeut kan je uiteraard helpen om snel en effectief te handelen bij (extreem) angstig gedrag. 

Met de nodige zorg en liefde kunnen angstige honden weer goede sociale omgangsvormen leren, op hun eigen tempo. En tot die tijd? Geef ze vooral veel knuffels en liefde, en creëer een veilige en rustige omgeving waar je huisdier zich thuisvoelt.

Het grote misverstand bij ongewenst hondengedrag

Verzorgers contacteren mij vaak in wanhoop. Hun hond stelt ongewenst gedrag en ze willen dit anders zien. Vaak hebben ze zelf al heel wat geprobeerd. Ze gaan eerst oplossingen bij de hond zelf zoeken. Maar als ze merken dat dit niet werkt, zijn ze ten einde raad. De hond doet niet wat ze vragen, de hond reageert niet zoals ze het willen, de hond blijft ongepast gedrag stellen. Meestal kloppen ze op dit moment bij me aan. Als hondengedragscoach volgens de connectiemethode zet ik geen vergrootglas op de hond zelf. In deze blog tackel ik het grootste misverstand bij ongewenst hondengedrag. 

 

Het verhaal van Finn

Een drietal maanden geleden ontmoette ik Finn en zijn verzorgers. Finn vertoonde non-stop hyperactief gedrag: hijgen, krabben, bijten aan zijn poten, graven in de tuin, hard opspringen, nooit stoppen, enorm veel drinken, schrokken bij het eten, janken, geen enkele focus hebben, zoomies,… Een oneindige lijst aan klachten. Dit bracht een heleboel stress met zich mee. 

 

De vicieuze cirkel van stresserend gedrag 

In Finns huis heerste nooit rust. Iedereen liep op de toppen van zijn tenen. Het zenuwachtige gedrag van Finn beïnvloedde de verzorgers en zij reageerden op hun beurt dramatisch en gestresseerd. Dit lokte steeds opnieuw een hyperactieve reactie bij Finn uit. Stresserend gedrag wekt stresserend gedrag op. Ten huize Finn speelde zich een neverending show af van drama en spanning met een spotlight op Finn zelf. Die vicieuze cirkel moest doorbroken worden. 

 

Het stressreductieprogramma 

Bij een eerste ontmoeting merkte ik op dat Finn heel erg van zichzelf verwijderd was. Zijn zenuwstelsel was totaal overprikkeld. Op die manier zouden de hond én ook het gezin nooit rust vinden. We stelden na een gesprek met de verzorgers een stressreductieprogramma op. Hierbij lag de focus niet op wat Finn niet meer mocht doen, maar op wat de verzorgers niet meer zouden doen. 

Het stressreductieprogramma voor Finn bestond uit: geen aanrakingen, geen interactie (ook niet kijken naar hem, want dat maakte hem onmiddellijk opgewonden!), geen wandelingen of activiteiten, focus op rust aanbieden via kauwmateriaal, snuffelmomenten en veilige grenzen stellen via fysieke barrières en duidelijke signalen. Finn zelf hoefde niks te doen.

 

Het grote misverstand bij ongewenst hondengedrag

Zijn verzorgers daarentegen hadden wel wat werk voor de boeg. Ze leerden omgaan met Finn zoals hij op dat moment was. En ik, ik luisterde en gaf tips om het samenleven aangenamer te maken. 

Het grote misverstand bij ongewenst hondengedrag is dat we de oplossingen bij de hond zelf gaan zoeken. Anders dan hondentrainers concentreer ik me niet op de hond. Als hondengedragscoach merk ik dat coaching, sturing en begeleiding van de omgeving waarin de hond vertoeft vaak noodzakelijker is en een rechtstreekse invloed heeft op het gedrag van de hond. Pas de omgeving aan en je hond zal ander gedrag vertonen. 

 

De transformatie

Veiligheid en rustmomenten implementeren in het dagelijkse leven van Finn én baasje zorgden ervoor dat de ergste hyperactiviteit na ongeveer twee weken verdween. Toch bleven een aantal klachten aanhouden: voornamelijk vernielgedrag en overdreven zelfzorggedrag. Vaak willen we meteen oplossingen zoeken. Ik zeg dan: tijd. Geef de hond tijd. Geef jezelf als verzorger tijd. 

Gisteren ging ik voor de vierde keer langs bij Finn en zag ik een andere hond. De laatste drie weken is hij helemaal tot zijn kern gekomen. Finn is nu een aangename, rustige huishond die graag in de nabijheid van zijn verzorger ligt. Finn is ontzettend lief, vernielt niets meer, bijt amper nog in zijn eigen poten, schrokt niet meer en speelt op een aangename manier met zijn broer. Voorlopig gaan de verzorgers nog niet wandelen met Finn. Wel is er een stappenplan opgezet om ook dit mogelijk te maken in de toekomst, wanneer Finn er klaar voor is. Ondertussen geniet hij volop van de uitstapjes met de auto. Samen met zijn gezin bezoeken ze plaatsen waar hij kan loslopen, snuffelen en stoeien. Heerlijk! 

Verse voeding van Dogchef

Mijn hond Billie was amper 4 maanden oud toen hij stopte met eten. Zijn brokken bleven dagen onaangeroerd in de keuken staan. Bij grote honger snuffelde hij wat, nam een brokje of twee en hield het dan weer voor bekeken. Wat ik op dat moment nog niet besefte was dat een lange queeste naar gezonde en lekkere voeding voor Billie begonnen was.

Verse voeding

Net als de mens heeft een hond nood aan verse voeding. Voeding die energie geeft, voedzaam is, rijk is aan de nodige vitaminen en geen ‘brol’ bevat. Op zoek naar de beste voeding voor Billie stootte ik op een aantal obstakels:

1. Niet lekker

In de zoektocht naar goeie hondenvoeding, koos ik eerst voor sterke merken. Maar wat merkte ik al snel op? Bepaalde voeding stond bijvoorbeeld bekend heel gezond te zijn, maar Billie lustte het gewoon niet (te droog, weinig smaak geen variatie,…). Of hij was de voeding na enkele dagen alweer beu. Geef toe, elke dag dezelfde bruine brokken eten, ik zou er ook niet voor staan springen. Let wel! Bepaalde honden hebben hier geen enkel probleem mee, maar heb je een fijnproever als Billie in huis, dan breng je liefst wat variatie op tafel.

2. Rauw vlees

In bepaalde gevallen wordt bij honden met eetproblemen rauw vlees aangeraden. Als radicale vegetariër kan ik maar moeilijk vlees in mijn diepvries verdragen, dus ook ik stootte op grenzen in de zoektocht naar verse voeding.

3. Natvoer

Ik probeerde verder een eindje natvoer uit, maar qua prijs-kwaliteit vond ik dat uiteindelijk ook een no-go. Bovendien merkte ik op dat onze hond erg gevoelige maag en darmen heeft. Vele dierenartsbezoekjes en twee! spoedopnames later, ben ik dus nog kritischer geworden op hondenvoeding.

De oplossing

Sinds kort krijgt Billie de verse hondenvoeding van Dogchef. Wat een verademing! Hij eet graag zonder te schrokken. En ‘graag’ is een understatement: hij staat letterlijk te wachten aan de frigo tot hij zijn bakje krijgt. Nooit zag ik hem zo enthousiast bij etenstijd. Ook zijn stoelgang is al stukken beter en hij is over het algemeen meer ontspannen in zijn lichaamshouding en ‘zijn’. Pluspunt voor ons: de voeding van dogchef heeft geen specifieke hondenvoedingsgeur (want toegegeven, hondenvoeding kan soms wat onaangenaam ruiken voor mensen he?). Ik koos voor Dogchef op aanraden van de dierenarts en heb me die beslissing nog niet beklaagd. Deze huisbereide maaltijden zijn gewoon een absolute aanrader voor iedereen die zijn hond het beste toewenst. Het welzijn, geluksgevoel van mijn hond is voor mij een prioriteit en ik ben ervan overtuigd dat Dogchef hierin ook een verschil kan maken.

Wil je zelf ook de voeding van Dogchef proberen?

Iedereen die via mij klant wordt krijgt een korting van maar liefst 30 procent! Ontdek Dogchef hier en gebruik de code BSS6680 om je korting te claimen.

Is wandelen met je hond een must?

Dagelijks wandelen: mythe of must?

Er zijn maar weinig regeltjes voor hondeneigenaars die zo blijvend zijn als de mythe dat je ELKE DAG met je hond MOET wandelen. Het is zo’n basisprincipe dat praktisch in steen is gebeiteld. Dagelijks zie je dan ook een leger hondenbezitters en hun honden op straat marcheren.

Voor de meeste mensen horen dagelijkse wandelingen bij het hebben van een hond. Iets dat als standaard onderdeel van hondenbezit geaccepteerd en omarmt wordt. We zien het als iets goed voor ons allebei om de frisse lucht in te gaan en te genieten van de buitenlucht.

Voor veel hondenbezitters is het uitlaten van de hond één van de grootste geneugten van het leven: een kans om samen de wereld te verkennen, om dingen te zien, om te genieten van elkaars gezelschap, om andere mensen en hun honden te ontmoeten. Het is een heel sociaal iets, iets waar de meeste mensen naar uitkijken als ze een hond in huis halen.

In deze blogpost ontdek je wat je hond echt nodig heeft. Dit doe je door de stressgevers van je hond te herkennen, echt te luisteren naar de noden van je hond, signalen op te merken en situaties op hondenniveau te bekijken.

 

Wat heeft je hond nodig?

Jij vindt wandelen fijn, maar wat als een dagelijkse wandeling het laatste is wat je hond nodig heeft? Wat als een wandeling je hond meer kwaad dan goed doet? Wat als een dagelijkse wandeling schadelijk voor hem kan zijn en zijn gezondheid in gevaar brengt?

Als jouw wandeldroom veranderd is in een nachtmerrie of als de stressemmer van jouw hond al een beetje vol is, dan is een wandeling gewoon niet wat hij nodig heeft.

 

Stressgevers

Elke hond heeft een stressemmertje en elke interactie met de wereld, zowel positief als negatief, komt hierin terecht. Voor de hand liggende stressgevers:

👉🏻 een bezoekje aan de dierenarts

👉🏻 even gooien met een bal

👉🏻 vrienden die op bezoek komen

Minder vanzelfsprekende stressgevers (vaak zijn het zaken die ons als mens niet opvallen):

👉🏻 omgevingskwesties zoals vreemde geuren of geluiden

👉🏻 iets dat niet zo aangenaam voelt op zijn lichaam

Sommige dingen vullen de stressemmer zonder dat wij het door hebben!

 

Positieve of negatieve ervaring?

Het is belangrijk om op te merken of een ervaring positief of negatief is voor jouw hond, want dit is voor elke hond verschillend. Zo kan een ritje in de auto voor sommige honden een zeer positieve ervaring zijn, andere honden kunnen het enorm stressvol vinden. Het is hoe zij het waarnemen en ervaren, niet wat wij denken dat het zou moeten zijn. We moeten er ons altijd van bewust zijn wat de emmer van onze hond vult. Is het emmertje immers bijna vol, kan elke interactie (positief of negatief) de spreekwoordelijke druppel zijn. En daar….dat is het het punt waarop onze dagelijkse wandeling een probleem wordt.

 

Leer hondentaal

Hoe kun je nu zien wanneer die emmer vol is? Simpel, door hondentaal te leren!

👉🏻 Aan de lijn trekken

👉🏻 uitvallen

👉🏻 blaffen

Dit zijn de duidelijke signalen wanneer het al te laat is, maar er zijn ook subtielere signalen die ze ons op voorhand al laten zien:

👉🏻 constant snuffelen

👉🏻 geen focus

👉🏻 gaan zitten of niet vooruit willen

👉🏻 niet luisteren of geen contact maken

👉🏻 opspringen

👉🏻 heel snel willen gaan

👉🏻 zeer alert zijn

 

Bekijk situaties op hondenniveau

Soms is het echter moeilijker om te weten wanneer de emmer van de hond bijna overloopt. We nemen hem mee uit voor een wandeling, denkend dat hij lekker rustig is en dan uit het niets – BOEM! – blaffen en springen ze rond aan het einde van de leiband. Het komt schijnbaar uit het niets. Maar is dat ook zo?

→ Op mensenniveau

Het kan nuttig zijn om de dagen ervoor eens onder de loep te nemen. Misschien ben je met je hond naar het trimsalon geweest? Of speelde je hond met zijn beste hondenvriend in het park? Zijn je kleinkinderen op bezoek geweest? Of had je gewoon bezoekers? Dit was op mensenniveau, laten we nu eens terugkijken op die dagen op hondenniveau.

→ Op hondenniveau

Misschien was je aan het bakken en maakte de oven een geluid dat je hond verontrustend vond? Of was er een vreemde nieuwe geur tijdens een wandeling? Of had zwaar geregend en maakte dat veel lawaai?

Door al deze dingen bereikt je hond sneller overbelasting dan we denken en treedt er ongewenst gedrag op. Dit zijn geen gedrags-of trainingsproblemen. Het zijn stressemmerproblemen!

 

Manage de stressemmer van je hond

Het is zo belangrijk om z’n stressemmer te managen. Zelfs als wandelen de favoriete bezigheid van je hond is, is het soms gewoon niet wat ze op dat moment nodig hebben. Leven met een constant volle stressemmer is niet alleen schadelijk voor de levenskwaliteit. Het legt ook druk op de fysiologische systemen van het lichaam. Dit kan een negatieve impact hebben op de gezondheid, wat uiteindelijk van invloed is op de levensduur.

 

→ Geef je hond tijd

Soms heeft een hond gewoon de behoefte om te ontspannen en de emmer te legen. Het kan tot 72 uur duren vooraleer dit gebeurt. Probeer hieraan te denken wanneer er zich een opwindende gebeurtenis voordoet of wanneer er de afgelopen dagen een opeenstapeling was van allemaal kleinere opwindingetjes.

 

→ Maak bewuste beslissingen

Grijp dus niet gedachtenloos naar die leiband, maar denk na. Hoe reageert mijn hond in het algemeen op wandelingen? Vindt hij ze positief of negatief? Hoe is mijn hond op dit moment? Rustig, opgewonden, nerveus? Welke ervaringen heeft mijn hond de afgelopen dagen gehad die misschien zijn emmertje vulden? Wat hebben we de afgelopen dagen gedaan waardoor het emmertje leeg zou kunnen zijn? Welke verborgen factoren spelen mogelijk een rol waar ik geen rekening mee heb gehouden?

Kortom: is deze wandeling in het belang van mijn hond? Als het antwoord ja is, geweldig, ga dan op pad! Maar als het antwoord neen is, of als je het niet zeker weet, wacht dan even af.

Wees niet bang om die routine achter je te laten en de dagelijkse wandeling uit te stellen. Wees de voogd en gids van je hond. Blijf bij de basis van verzorger en geef hem wat hij als individu nodig heeft, niet wat de rest van de wereld voorschrijft.

Zend je hond signalen uit en weet je niet hoe je ermee moet omgaan? Neem gerust contact met me op via annelies@canico.be

dog, corgi, cute-4988985.jpg

Honden opvoeden via de connectiemethode®

We hebben allemaal dromen wanneer we een hond in huis halen, een visie van de toekomst. En dat is volkomen terecht en normaal! Maar als je hier terecht bent gekomen wil dat zeggen dat jouw dagelijkse realiteit op dit moment niet helemaal is wat je in gedachten had. Het hoeft echt niet zo te zijn!


Maatwerk


‘Neem een puppy, voeg een snufje socialisatie toe. Klop het op met training, roer goed om met dagelijkse wandelingen en laat het vervolgens langzaam garen in een bench of een mand. Wacht enkele maanden totdat de hond volwassen is en TADAA je hebt de hond van je dromen, een gelukkig leven als resultaat. ’


Je kan je serieus verloren, gefrustreerd voelen wanneer blijkt dat opvoeden stukken dynamischer is dan een stapsgewijs beschreven recept. Een hond is een levend wezen, een individu met een innerlijke leefwereld vol gevoelens en behoeften. Er is geen one-size-fits-all aanpak wanneer het gaat om de opvoeding van honden. En ohja, er bestaat ook geen magische pil. 


Het gaat allemaal om onze eigen persoonlijke reis met onze honden en dat voelt geweldig. Elke chef-kok heeft af en toe een ramp, een ineengezonken soufflé, een net iets te knapperige rand, een af en toe verbrande pot. De enige juiste manier is wat voor jou en voor jouw hond werkt. Het draait allemaal om jou en om jouw hond. Op google zul je dus geen stappenplan vinden voor de uitdaging waar jij persoonlijk voor staat. Elke reis is anders en je moet ontdekken wat voor jou en je eigen, individuele hond werkt.


Waardeer zijn mogelijkheden, niet zijn beperkingen


Als het gaat om het uitwerken van het beste trainingsplan voor jouw hond, moet je jouw dromen even op een laag pitje zetten en eens echt naar je hond durven kijken. Echt, kijk naar je hond. Kijk naar wat hij nodig heeft. Wat laat hij je zien? Wat communiceert hij naar jou?  Ik begrijp dat dit wat raar kan overkomen of zelfs een eng vooruitzicht kan zijn. Maar bekijk het even zo, als je naar de hond kijkt door de lens van jouw dromen, kan het ongewenste gedrag wat overweldigend worden en lijkt jouw droom onmogelijk. Maar als je ernaar kijkt in termen van je hond die laat zien hoe het met hem gaat en wat hij nodig heeft, dan ligt er plots een weg open, het lijkt zoveel beter doenbaar. 


Het gaat om kijken naar het individu. Een snuifje van dit en een druppeltje van dat. Het gaat niet om het hebben van een strak plan, maar over een flexibel, kneedbaar, aanpasbaar en veranderlijk plan. Werken met honden is als het maken van een recept: het gaat niet om ingrediënten, maar om vindingrijkheid. Zoals wanneer je in de koelkast kijkt en je hebt alleen nog eieren voor het avondeten: je kunt je afvragen wat er niet is, of je kunt de beste omelet bakken die de wereld ooit heeft gezien. Wij mensen raken verslaafd aan wat we niet hebben. Denk aan wat je hebt en werk van daaruit. Problemen zijn slechts informatie dat er iets moet gebeuren. Begin waar je bent met wat je hebt, leven in het moment neemt de druk weg om perfect te zijn.